De goedkope ‘5G’-veiling van Oostenrijk toont aan dat Nederlandse telco’s werden bevuild | Licht lezen

[ad_1]

Buiten de hotspots van bezoekers, zou je gewetensvolle telecomdirecteur, op zoek naar verfrissing na een dag in de cloud-native coalface, tussen € 4 ($ 4,75) en € 4,50 ($ 5,35) overhandigen voor een pint bier in Amsterdam, volgens een snelle Internet zoekopdracht.

Zijn tegenhanger in Wenen zou ongeveer € 4 betalen voor dezelfde schuimige traktatie, zolang hij de belangrijkste toeristische doorgangen vermeed.

Met andere woorden, er is weinig verschil tussen hen als het gaat om de prijs van een basisverbruiksartikel. En waarom zou er zijn? Oostenrijk is heuvelachtiger en minder bevolkt dan Nederland. Nederlanders zijn meer enthousiaste fietsers. Maar sociaaleconomisch hebben de twee landen veel gemeen.

Beiden zouden worden gecategoriseerd als middelgrote, ontwikkelde en redelijk welvarende leden van de Europese Unie.

En toch, voor een concessie om een ​​gsm-signaal door de lucht te sturen, moet uw bierverslindende directeur in Nederland vier keer zoveel betalen als zijn Oostenrijkse collega, op vergelijkbare basis.

Probeer eens een Nederlander van € 16 ($ 19) te vragen voor zijn Amstel en er zouden waarschijnlijk rellen zijn in de beroemde rosse buurt van Amsterdam.

Toen Nederlandse toezichthouders onlangs ongeveer € 1,23 miljard ($ 1,46 miljard) afpersen van de telecomoperatoren van het land voor wat zij factureerden als 5G-licenties, kon T-Mobile Nederland alleen maar een klacht indienen dat “de startprijzen voor de veiling te hoog waren”.

Moeilijk te doorgronden
Geen grapje. Oostenrijk heeft vandaag een vergelijkbare hoeveelheid frequenties in dezelfde spectrumbanden (die specifiek meer G dan 5G zijn) geveild voor slechts € 202 miljoen ($ 240 miljoen).

Per MHz, per hoofd van de bevolking, komt dat neer op minder dan € 0,09 ($ 0,11). In Nederland bedroeg het equivalente tarief meer dan € 0,32 ($ 0,38).

Het is vooral moeilijk te doorgronden, aangezien elke veiling drie winnaars had en vergelijkbare aanbiedingen.

T-Mobile Austria, dat zichzelf Magenta Telekom is gaan noemen, heeft slechts € 86,4 miljoen ($ 102,6 miljoen) uitgegeven aan 40 MHz in de 700 MHz-band, een 30 MHz-licentie op 1500 MHz en nog eens 30 MHz aan 2100 MHz-spectrum.

T-Mobile Nederland, zijn broer of zus, moest € 726 miljoen ($ 862 miljoen) ophoesten voor een gieriger 70 MHz over het bereik van 700 MHz, 1400 MHz en 2100 MHz.

De licenties zijn ook geldig voor vergelijkbare periodes. In Nederland lopen ze af in 2041. In Oostenrijk moeten ze in 2044 worden vernieuwd.

Dit heeft duidelijk geen enkele zin. Maar logica en Europese ambten worden zelden in elkaars gezelschap gezien.

Telecomexploitanten in de hele regio hebben jarenlang nationale en regionale wetgevers opgeroepen om investeerdersvriendelijke regels in de verschillende lidstaten te harmoniseren.

Als er van land tot land duidelijk verschillende regimes zijn, heeft Europa minder kans om het soort pan-regionale dienstverleners te produceren dat de internationale opmars van Amerikaanse of zelfs Chinese bedrijven zou kunnen stoppen.

Gezien de huidige voorliefde voor nationalisme en het verzet tegen de EU, waarvan het VK het duidelijkst geïllustreerd is, is dit misschien een van de weinige manieren waarop de EU kan volharden: door Europeanen ervan te overtuigen is het bedrijfsvriendelijk in hun uiteindelijke voordeel.


Meer weten over 5G? Bekijk hier ons speciale 5G-inhoudskanaal op Light Reading.

Helaas heeft te veel van de retoriek van de afgelopen jaren ervoor gezorgd dat zaken de vijand van de consument zijn geworden.

In het tijdperk van het coronavirus en een assertiever, agressiever China, is het langlopende verzet van de EU tegen fusies van welke aard dan ook mislukt.

De verzwakte dienstverleners in de regio dreigen nu te worden opgeslokt door buitenlandse investeerders. De Europese autoriteiten laten hun eerdere principes achterwege en adviseren plotseling regeringen om bedrijven te steunen die de Chinezen anders misschien zouden willen overnemen.

Harmonisatie van spectrumregels maakt deel uit van hetzelfde verhaal, en wat de noodlijdende dienstverleners in Europa echt nodig hebben, is een onderbreking in het pandemie-tijdperk van het dure veilingformaat.

Het is echter teleurstellend dat het Britse Ofcom Vodafone en Three van de hand heeft gewezen toen ze het onlangs vroegen om spectrum in te delen tegen een administratieve vergoeding en het niet aan de hoogste bieder toe te kennen.

Ofcom heeft schijnbaar het voortouw genomen door de Nederlanders en heeft een minimumprijs van £ 1,1 miljard ($ 1,4 miljard) vastgesteld voor de 200 MHz die het binnenkort van plan is te verkopen.

Oostenrijk, Finland en een paar andere kleine Europese landen hebben onlangs het tegenovergestelde gedaan door spectrum in licentie te geven tegen een fractie van de tarieven die worden aangerekend door Italië, Duitsland en enkele van de andere geldgrijpers.

Een coherente, Europa-brede benadering op die punten is helaas ongrijpbaar.

Gerelateerde berichten:

?? Iain Morris, internationaal redacteur, Light Reading



[ad_2]

Plaats een reactie

Mobiele versie afsluiten