Het succes van Disney’s film uit 1964 Mary Poppins heeft vaak verdoezeld dat de populaire boekenreeks die de ervaringen van de raadselachtige oppas beschrijft, in feite is geschreven door de in Australië geboren auteur PL Travers.
Travers ‘eigen gevoel van eigendom van haar creatie verdoezelde op zijn beurt de bijdrage van de illustrator Mary Shepard. Ondanks een 54 jaar durende samenwerking wordt Shepard regelmatig genegeerd in de discussies over de boeken: de film uit 2013 Mijnheer Banks redden, waarin het ontstaan van de film werd beschreven, werd Shepard of de cruciale rol die ze speelde in het succes van de boeken niet eens genoemd.
Shepard werd geboren in Sussex op eerste kerstdag in 1909, de enige dochter van Florence Chaplin, een schilder, en EH Shepard, die Winnie de Poeh en de wind in de wilgen illustreerde. Haar moeder stierf plotseling in 1927, en datzelfde jaar werd Mary toegelaten tot de Slade School of Art waar ze schilderen en tekenen studeerde.
Zelfs als nieuwe auteur was Travers nooit iemand die zichzelf tekort deed, omdat ze wilde dat EH Shepard het eerste Mary Poppins-verhaal zou illustreren. Hij weigerde, te druk met andere tekenopdrachten, maar toevallig zag Travers Mary’s kunstwerk op een kerstkaart en vond dat haar grillige stijl goed paste bij haar visie voor Mary Poppins.
Shepard was onlangs afgestudeerd en was steevast nederig over haar talenten. Travers was tien jaar ouder dan zij en veel zelfverzekerder. Ze zag de illustraties meer als dienaren van de tekst dan als kunstwerken op zich.
Lees verder: Hoe de auteurs van Australische kinderen magie op een pagina creëren
Deze visie zou hun hele werkrelatie kleuren.
Jaren later herinnerde Shepard zich de strijd om een passende “Mary Poppins” te creëren. In haar typische, zichzelf wegcijferende stijl schreef Shepard in haar ongepubliceerde biografie het werd uiteindelijk bereikt “na enige inspanning en veel hulp en advies van Pamela.”
De inspiratie voor de eerste schetsen van Shepard was een houten Hollandse pop eigendom van Travers.
Travers wilde niet dat Mary Poppins mooi zou zijn: Shepard schreef dat ze de opdracht kreeg om Mary Poppins “volkomen boezemloos, zo plat als een bord te maken, wat als personage haar het beste leek te passen!”
Maar in latere tekeningen is er een visuele verandering, misschien als gevolg van Shepards groeiende zelfvertrouwen. Poppins wordt mooier, vrouwelijker, en uiteindelijk gaat Shepard zelfs zo ver dat ze haar eigen kenmerken op Poppins ‘gezicht transponeert.
Shepard’s familieachtergrond en haar nederigheid waren misschien wel de belangrijkste redenen waarom de lange samenwerking met de notoir stekelig Travers was zelfs mogelijk, met Shepard die alle acht Mary Poppins-boeken illustreerde van 1934 tot 1988.
Maar Travers ‘wens om artistieke controle uit te oefenen, komt tot uiting in brieven en aantekeningen op Shepards voorlopige schetsen.
Schrijvend over hun relatie in 1980, Zei Travers: “het woord, zoals het in druk verschijnt, moet worden bediend door zowel schrijver als kunstenaar, wederzijds en in harmonie”. Maar dichter bij haar werkelijke mening kwam tot uitdrukking in een brief aan haar agent, Harriet Wasserman: “het belangrijkste is de tekst, niet de foto”.
Dit zorgde er uiteindelijk voor dat deze lange en financieel succesvolle samenwerking met Shepard vaak ongelukkig was. Dichter bij de waarheid dan Travers ‘self-serve assessments is die van uitgever Frank Eyre observatie, dat, omdat het karakter van Mary Poppins zo belangrijk is:
Het pond 1000 voet
Vooral de relatie tussen Shepard en Travers kwam onder druk te staan met de release van de film Mary Poppins.
Disney heeft tientallen jaren geprobeerd een overeenkomst te sluiten met Travers, en hoewel Travers de film haatte, was het – voor haar en Disney althans – financieel erg lucratief.
Shepard ontving aanvankelijk geen financieel voordeel van de film, en Travers steunde haar inspanningen om dit te doen ook niet.
Eindelijk haar agent AS Knight geslaagd door Shepard Pound 1.000 te winnen voor de unieke weergave van de voeten van Mary Poppins in de eerste balletpositie terwijl ze uit de lucht neerdaalt.
De plaatsing van de voeten, die Shepard beschreef als het uitbeelden van de “stevige onverbiddelijke houding die leek op Mary Poppins zelf”, was onlosmakelijk verbonden met haar creatie van het beeld van Mary Poppins.
Ik blijf tot de wind verandert
Shepard was een getalenteerde kunstenaar die ook Ruth Manning-Sanders ‘ Avontuur kan overal zijn (1939) en AA Milne’s Prins Konijn en de prinses die niet kon lachen (1966).
In 1937 trouwde ze met EV Knox, de redacteur van het tijdschrift Punch voor wie haar vader werkte als illustrator en politiek cartoonist. Het was een gelukkige verbintenis, waarbij Knox vaak model stond voor meneer Banks in Shepard’s tekeningen.
Mary Shepard stierf in september 2000, en haar graf is naast haar stiefdochter de schrijver Penelope Fitzgerald, die slechts zeven jaar jonger was en met wie ze een hechte band had.
Fitzgeralds grafsteen toont een hand met een pen. Shepard’s heeft een hand met een penseel. Een passend eerbetoon.
Auteurs: Margaret Baguley – hoogleraar kunsteducatie, curriculum en pedagogiek, University of Southern Queensland | Martin Charles Kerby – Universitair hoofddocent Curriculum en pedagogiek, University of Southern Queensland 
.
