Washington [US]13 januari (ANI): Onderzoekers van de University of California San Diego School of Medicine, in samenwerking met Nederlandse wetenschappers, hebben ontdekt dat bepaalde metabolieten voorspellende indicatoren kunnen zijn voor personen die risico lopen op recidiverende depressieve stoornis.
De bevindingen zijn gepubliceerd in het online nummer van Translational Psychiatry.
“Dit is het bewijs voor een mitochondriale nexus in het hart van depressie”, zei senior auteur Robert K. Naviaux, MD, PhD, hoogleraar geneeskunde, pediatrie en pathologie aan de UC San Diego School of Medicine.
“Het is een kleine studie, maar het is de eerste die het potentieel aantoont van het gebruik van metabolische markers als voorspellende klinische indicatoren van patiënten met het grootste risico – en een lager risico – voor terugkerende aanvallen van depressieve symptomen,” voegde Naviaux toe.
Terugkerende depressieve stoornis (in lekentaal: klinische depressie) is een stemmingsstoornis die wordt gekenmerkt door meerdere symptomen in combinatie: gevoelens van verdriet of hopeloosheid, woede of frustratie, verlies van interesse, slaapstoornissen, angst, vertraagd of moeilijk denken, zelfmoordgedachten en onverklaarde lichamelijke problemen, zoals rugpijn of hoofdpijn.
Depressieve stoornis (MDD) is een van de meest voorkomende psychische aandoeningen in de Verenigde Staten, met een geschatte levenslange prevalentie van 20,6 procent, wat betekent dat een op de vijf Amerikanen tijdens hun leven ten minste één episode zal doormaken. Voor patiënten met recidiverende MDD (rMDD) is het risico op herhaling na vijf jaar tot 80 procent.
Voor hun studie rekruteerden Naviaux en collega’s in Nederland 68 proefpersonen (45 vrouwen, 23 mannen) met rMDD die in remissie zonder antidepressiva verkeerden en 59 controles die qua leeftijd en geslacht overeenkwamen. Na het verzamelen van bloed van patiënten die in remissie waren, werden de patiënten gedurende twee en een half jaar prospectief gevolgd.
De resultaten toonden aan dat een metabole signatuur die werd gevonden wanneer de patiënten gezond waren, kon voorspellen welke patiënten het meest waarschijnlijk terugval zouden krijgen tot tweeënhalf jaar in de toekomst. De nauwkeurigheid van deze voorspelling was meer dan 90 procent. Uit analyse van de meest voorspellende chemicaliën bleek dat ze tot bepaalde soorten lipiden (vetten die eicosanoïden en sfingolipiden bevatten) en purines behoren.
Purines worden gemaakt van moleculen, zoals ATP en ADP – de belangrijkste chemicaliën die worden gebruikt voor energieopslag in cellen, maar die ook een rol spelen bij de communicatie die wordt gebruikt door cellen onder stress, bekend als purinerge signalering.
De onderzoekers ontdekten dat bij proefpersonen met rMDD veranderingen in specifieke metabolieten in zes geïdentificeerde metabole routes resulteerden in fundamentele veranderingen van belangrijke cellulaire activiteiten.
“De bevindingen onthulden een onderliggende biochemische signatuur in remitted rMDD waardoor gediagnosticeerde patiënten zich onderscheiden van gezonde controles”, zei Naviaux.
“Deze verschillen zijn niet zichtbaar door gewone klinische beoordeling, maar suggereren dat het gebruik van metabolomics – de biologische studie van metabolieten – een nieuw instrument zou kunnen zijn om te voorspellen welke patiënten het meest kwetsbaar zijn voor een herhaling van depressieve symptomen,” voegde Naviaux eraan toe.
De auteurs merkten op dat hun eerste bevindingen validatie vereisen in een grotere studie van minstens 198 vrouwen en 198 mannen (elk 99 gevallen en 99 controles). (ANI)
.
